Και ξαφνικά κατάλαβες πως δεν έχεις κάνει τίποτα
Και ξαφνικά κατάλαβες πως φοβάσαι το άγνωστο... Εσύ...
εσύ που δεν τρόμαξες στους πιο αλλόκοτους καιρούς...
Και ξαφνικά κατάλαβες πως σου λείπει αυτό που δε γνώρισες
Αυτό που έδιωξες τόσες φορές από κοντά σου
χωρίς να του κάνεις χώρο για να ξαποστάσει δίπλα σου
Και ξαφνικά κατάλαβες πως η ψυχή σου
δε χορταίνει με στιγμές
Πως η καρδιά κουράστηκε και σκούριασε
Και παίρνεις την απόφαση
Μα ήδη πέφτει ο ήλιος... Δε φτάνει το φως...
Αύριο...
Και ξαφνικά κατάλαβες πως φοβάσαι το άγνωστο... Εσύ...
εσύ που δεν τρόμαξες στους πιο αλλόκοτους καιρούς...
Και ξαφνικά κατάλαβες πως σου λείπει αυτό που δε γνώρισες
Αυτό που έδιωξες τόσες φορές από κοντά σου
χωρίς να του κάνεις χώρο για να ξαποστάσει δίπλα σου
Και ξαφνικά κατάλαβες πως η ψυχή σου
δε χορταίνει με στιγμές
Πως η καρδιά κουράστηκε και σκούριασε
Και παίρνεις την απόφαση
Μα ήδη πέφτει ο ήλιος... Δε φτάνει το φως...
Αύριο...
No comments:
Post a Comment